آورده اند كه در آن وقت كه شاه مردان را ضربت زده

بودند، صعصعه بن صوحان پیش وی آمد و گفت : یا امیر

المومنین ! مدتی است كه مسائلی چند در خاطر من می گردد.

من خواستم كه از حضرتت سئوال كنم ، هیبت

تو مرا مانع شد. اگر اجازت فرمایی بپرسم ؟ گفت : بپرس .

گفت : یا امیر!................

به ادامه مطلب بروید..

اهتمام به نمازاول وقت هنگامی كه علی -علیه السّلام- در

جنگ صفّین سرگرم نبرد بود، در میان هر دو صف كارزار، مراقب

حركت و وضعیّت خورشید بود (تا ببیند چه وقت به وسط آسمان

می رسد تا نماز ظهر را بخواند).

ابن عبّاس عرض كرد: یا امیرالمؤ منین ، این چه كاری است كه

می كنید ؟حضرت فرمود: منتظر زوال هستم تا نماز بخوانیم .

ابن عبّاس گفت : آیا حالا وقت نماز است با وجود اینكه سرگرم

پیكار هستیم ؟ علی (ع ) فرمود: جنگ ما با ایشان بر سر

چیست ؟ تنها به خاطر نماز است كه با آنها نبرد می كنیم.

يكى از راويان حديث و اصحاب اميرالمومنين ، امام علىّ عليه السلام حكايت كند:

روزى حضرت اميرالمؤ منين صلوات اللّه عليه را در مسجد ديدم كه بر بالاى منبر نشسته

است و در حالى كه مشغول صحبت و سخنرانى بود، تبسّمى نمود به طورى كه

دندان هايش نمايان گشت ، و در ادامه سخنانش فرمود:............................

به ادامه مطلب بروید..

مرحوم علامه طباطبایی از قول استاد برجسته خود «حاج میرزا علی آقا قاضی» داستان تکان دهنده ای را در

زمینه سزای مخالفت با امامت علی (علیه السلام) را بیان می کند که ما در اینجا به گزیده ای از آن اشاره می کنیم:

ایشان می فرماید: در نجف اشرف در نزدیکی منزل ما مادری از دنیا رفت، به هنگام دفن آن مادر، دخترش درا ثر

شدت علاقه ای که به مادر داشت فریاد می زد: «من از مادرم جدا نمی شوم» بازماندگان هرچه تلاش کردند تا او

را آرام کنند، نتوانستند، سرانجام تصمیم بر آن شد که او نیز همراه مادرش در قبر بخوابد. اما روی قبر را

نپوشاندند،........

به ادامه مطلب بروید..

امام علی علیه السلام - در خطبه ای، پس از آن که مردم با او به

عنوان خلیفه بیعت کردند - فرمود: ای مردم! پیش از آن که مرا از

دست دهید از من بپرسید. از من سوال کنید؛ زیرا دانش اولین و

آخرین نزد من است. سوگند به خدا که اگر بر مسند داوری تکیه

زنم میان پیروان تورات بر اساس تورات آنان داوری کنم و ...[آن گاه

فرمود:] از من بپرسید پیش از آن که مرا از دست دهید. سوگند به

آن که دانه را شکافت و انسان را آفرید اگر از آیه آیه ی قرآن از

من بپرسید به شما خواهم گفت که چه وقت و درباره ی چه

کسی نازل شده است.
...............

به ادامه مطلب بروید..

به ادامه مطلب بروید..

مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی رحمت الله علیه نقل می فرمودند

که در شهر حلّه در عراق شخصی بود از الواط که صاحب مکنتی فراوان

و در شرارت نیز معروف بود.
یکی از علمای نجف که اهل الله بوده شبی در خواب می بیند که لوطی

مذکور در بهشت همسایه حضرت امیرالمومنین(ع) است. آن عالم چون

به صحت خواب خود اعتقاد داشت از نجف به قصد حلّه حرکت کرده و به

منزل آن شخص شرور می رود و او را می طلبد. چون ورود عالم را به

صاحب خانه خبر می دهند، بسیار ناراحت می شود و فکر می کند که

مشارالیه حتما برای نهی از منکر آمده است ولی به هر حال به در

منزل می رود و ایشان را به داخل دعوت می کند و برای ایشان چای و

قهوه می آورد. وقتی می بیند که عالم مزبور چای و قهوه صرف نمی

کند یقین میکند که وی نه از روی دوستی بلکه از راه مخاصمه و

دشمنی وارد شده است، لذا عرض میکند:
..................

به ادامه مطلب بروید..

جمعیت زیادی دور حضرت علی(ع) حلقه زده بودند. مردی وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب پرسید:

- یا علی! سؤالی دارم. علم بهتر است یا ثروت؟

علی(ع) در پاسخ گفت:

مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود، سکوت کرد. در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همان‌طور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:

به ادامه مطلب بروید..

از اخلاق خاص على، کرم و بخشش او بود که حد و مرزى نداشت، ولى

بخششى که در اصول و هدف پاک و سالم بود نه مانند بخشش

فرمانداران و زورمندانى که از مال و کوشش مردم بخشش مى‏فرمایند!

اینان وقتى که چنین بخششى مى‏کنند فقط به خویشان و نزدیکان و یا

هوادارانشان مى‏بخشند که در راه حکومت و سلطنت آنها شمشیر مى‏زنند

واگر گامى بالاتر نهند براى آن بخشش مى‏کنند که گفته شود آنها اهل کرم

و بخشش هستند! تا مورد توجه عامه مردم قرار گیرند و اختلاسها و

دزدیها و ستمها و ضعف ادارى امور و غیره را بدین ترتیب پرده پوشى کنند.

 به ادامه مطلب بروید..